De newfoundlander is altijd een jack russel in een verkeerde verpakking geweest. Al wordt hij nu toch ineens wel snel oud.
Maar nog steeds niet de rustige dogachtige wat zijn inmiddels overleden broer wel was.
De Stafford woonde samen met z'n vader in een flatje 3 hoog achter. Nooit iets gezien/meegemaakt en kwam niet verder dan het bosje naast de flat.
Wij wonen landelijk met een natuurgebied als achtertuin. Dus jullie kunnen je wel voorstellen dat er een wereld voor hem open gaat.
Gelukkig is het wel een stabiele hond. Niet angstig of nerveus.
Maar wel heeeeeeeeeeeeeeel erg nieuwsgierig en lekker in de pubertijd.
Geen trossen bananen in z'n oren, maar een complete plantage.
Dus voorlopig lekker aan de riem.
Groetjes Gretha
