Wimbo schreef:Tja, wat weten we ervan... De meningen zijn er nogal over verdeeld. We willen de hond uit Portugal of Spanje laten komen, uit een asiel. Dit gaat via een bekende stichting die zich inzet voor deze (zwerf) honden De honden krijgen een nieuw, beter leven in Nederland bij een nieuwe eigenaar. We willen een jonge hond, omdat je daar nog veel "in kunt stoppen" zoals opvoeding, training e.d.
Wat we horen:
Positief: erg aanhankelijke honden, goede renners, goed te trainen, intelligent, knuffelaars.
Negatief: echte jagers, ongehoorzaam, eigengereid, ontsnappen graag en komen dan niet (snel) terug.
Wat we er van geloven? Tja, dáárom zit ik op dit forum. We willen uit betrouwbare bron horen over hoe en wat.
Ik kan nog niet een eigen topic aanmaken, maar kijk er af en toe meer even (op Hondenrassen dus)
Maar vast bedankt voor je antwoord.
Let wel op dat je met een goeie stichting in zee gaat, er zit veel kaf tussen het koren. Er zijn ook stichtingen die de honden eerst in een opvanggezin in Nederland plaatsen, voordeel daarvan is dat je in het echt kennis kan maken en dat je de hond in een 'normale' omgeving ziet. Sommige honden lopen bij hun opvanggezin al los, dat is ook wel erg fijn omdat je dan vrijwel zeker weet dat dat loslopen bij jullie ook wel gaat lukken. En een podenco die elke dag een uurtje of wat los kan rennen is aanzienlijk minder baldadig in huis. Bovendien genieten ze echt ontzettend van dat rennen. Die van mij renden in hun jonge jaren ook echt vaak gewoon 'om het rennen'.
Hou er wel rekening mee dat het hele sociale honden zijn die er vaak slecht tegen kunnen om helemaal alleen thuis te blijven. Ze hebben vaak hun hele leven in een roedel geleefd en als ze dan opeens 'enige hond' worden is dat een hele omschakeling. Ik zou er voor alle zekerheid van uitgaan dat hij of zij de eerste maanden niet (nooit) alleen thuis kan blijven, dus veel meenemen en oppas of opvang achter de hand hebben voor als het niet anders kan. En vervolgens kan je dan na een tijdje zonder stress het alleen zijn gaan trainen.
Podenco's kunnen meestal prima overweg met andere honden, en vooral zo'n hond zonder hondenhuisgenootjes heeft in mijn ogen ook veel behoefte aan contact met andere honden. Dagelijks wandelen met een vaste groep mensen en honden vind ik nog steeds een prima alternatief voor een hond die geen eigen maatje heeft.
Het 'ontsnappen' in de zin van vermist raken heb je voor een groot gedeelte zelf in de hand: in het begin is het (bij elke nieuwe hond, vind ik) aan te raden om dubbel te zekeren halsband+tuig en een extra riem bijvoorbeeld vast aan je broekriem, te 'sluizen' (eerst de ene deur dicht en dan pas de andere deur open), en de eerste tijd vooral in de buurt wandelen, niet meteen meenemen naar een bos of iets dergelijks.
Je tuin moet 'podencoproof' zijn, en dan nog is het de eerste tijd goed opletten als er iets interessants is aan de andere kant van de schutting. Ze kunnen waanzinnig hoog springen, en vooral de kleintjes kunnen vaak ook klimmen als een kat.
Als je geen supergehoorzame hond hoeft kan je er in elk geval een heerlijke lieve vrolijke eigenwijze stiknieuwsgierige knuffelhond aan hebben.
