Op mijn 12de kwam mijn eerste border collie in mijn leven, helaas ontwikkelde zij op een leeftijd van 1,5 epilepsie. We hebben nog een half jaar van haar mogen genieten maar met 5 zware aanvallen per dag werd het echt te gek. Vanaf dat moment wist ik echter wel dat de border collie de hond voor mij was. Mijn ouders kozen een periode erna voor een zwitserse herder, ook leuk natuurlijk maar ik wou mijn hond terug. De hond die tijgerend iedere nacht naar mijn kamer kroop die snachts bij mij sliep en zodra mijn ouders kwamen controleren of ik echt sliep haar kop onder de deken stak zodat ze niet te zien was. (hond in bed is echt uit den boze) Een lange periode heb ik wel getwijfeld of ik weer voor een border moest nemen, wat als ik haar ging vergelijken. Linck was een driekleur en echt uniek in alles wat ze deed. Toch kon ik het niet laten, om toch niet teveel te gaan vergelijken heb ik gekozen voor een zwart witte.
Na een tijd zoeken stuitte ik op Flin, Een kleine zwart witte border collie pup en ik was meteen verkocht. Flin is hier nu alweer een tijdje. Alles is perfect, de zindelijkheid is nog een klein stuikelblok maar gaat al een stuk beter. Flin is nu 5 maand oud en was de kleinste uit het nest. In de toekomst hopen we doggydance of behendigheid te gaan doen. Maar voor nu genieten we van het opgroeien en het hersenwerk.


