renee-uk schreef:Hanneke2 schreef:
Dan hou je dus niet echt van honden, maar alleen van jouw ideaalbeeld. Ik denk dat je met die instelling een hoop mist.
overdrijven is ook een vak

haal jij een mechelse herder uit het asiel als je er een hond bij wil?
zou je wel moeten doen toch als je je eigen redenering volgt: een hond is een hond is een hond immers

Ik had net een verhaal getikt maar weggehaald. Maar ik vind het ook wat kort door de bocht.
Ik vroeg mijn buurvrouw die nu setters heeft in duin naar waar haar hart dan eigenlijk lag, en dat waren toch de boxers. Maar met dit stel hoeft ze niet zo op te letten want het zijn geen knokkers of honden die op hun strepen staan bij vreemde hond ontmoetingen. In duin was het trouwens wel gewoon los en laten gaan, en daar kan ik zelf slecht tegen. Ik vind het dus fijn dat een hond ook al heeft hij de vrijheid uit zichzelf even contact komt maken, als ik fluit dat er zeer rap gereageerd wordt. Dat had ik met mijn andere herders, en nu met Aki ook, Jol ook trouwens, die luistert ook zeer goed maar laat ook merken dat ze het fijn vind om met de baasjes op stap te zijn. En ik ben gek op de Ierse setter van de buren en andersom, maar voor mijzelf zou ik denk ik niet met dat type overweg kunnen. Ik had al moeite met het stugge stabijkarakter van Jol, en ik ben blij dat ze toch een behoorlijke vleug herder erin heeft zitten eerlijk gezegd.
Maar voor mij geld wel dat je een klik moet hebben met bepaalde honden. Ik had vroeger een maatje in een kruising lab/staf. Prachtbeest, maar wel nadat hij wat beter ging luisteren naar me. Als ik terug kijk, altijd is de klik er meer geweest met herders (mechels, duits en terveurnse, boefjes)
Hier zal denk ik altijd wel een duitse herder lopen. En gelukkig denkt mijn vriend er ook zo over. Al denk ik dat bij hem meer de aussie of een border collie een betere match is.