Klopt, het is best normaal dat honden dat doen. Ook honden die geen stafford of pitbull zijn doen dit. Nu is het wel zo dat ze het normaal gesproken niet allemaal om dezelfde reden doen. De reden die ze hebben heeft deels ook wel te maken met de manier waarop we ze gefokt hebben en houden. Immers, de meer natuurlijke honden zoals husky's en herders doen het eigenlijk nooit mits het geen kleine hondjes betreft. En als ze het doen is het prooigedrag vaak. Dus niet gesocialiseerd zijn met kleine hondjes en die dan wel ergens op een strand zien rennen en gillen. Dat triggert doodbijten. En ook die hebben we zelf zo gefokt. Dus juist omdat wij mensen honden fokken in extreem verschillende formaten en temperamenten komt het veel vaker voor. En omdat wij honden houden in hun uppie leren ze niet goed sociaal gedrag aan.Cleva schreef:Onzin.iones schreef:Maar je eigen soort doden is niet normaal, het is niet natuurlijk.
Honderdduizend voorbeelden spreken je tegen.
Dus zet een groep poolhonden op een enorm terrein samen en laat ze samen opgroeien dan zal dat doodbijten zelden voorkomen. Doe dat echter met honden met verhit temperament als bv pitbulls dan worden er wel honden doodgebeten. Of neem extreem dominant gefokte honden zoals bullmastifs of cane corso's dan gebeurd dat ook. Ik denk dat die rassen heel dominant gefokt zijn omdat ik juist bij die rassen elke keer weer zie dat de reu de baas is over de teef. Vreemd genoeg zie ik dat zelden bij andere rassen dan deze. Dus neem je een boerboel koppel dan is vaak de reu de baas. Neem je een husky of herder of wat dan ook koppel dan is vaak de teef de baas. Dat zegt mij iets over hoe dominant een ras gefokt wordt. Niks mis mee maar dat werkt intolerantie en agressie naar bv geslachtsgenoten in de hand. Dus vechten twee cane corso teven of reuen die elkaar niet liggen ook wel sneller tot de dood.
Dan hebben we nog de terriers. Ook gefokt om geen rem te hebben in hun agressie. Die vos of dat zwijn moet je vasthouden en killen. Als je loslaat ben je een waardeloze terrier. Als die dieren dus getriggerd worden dan gaan ze er voor. Ook in gevechten met elkaar. Want das, vos of andere terrier is om het even.
Maar je ziet dat doodbijten dus wel altijd en overal. Ook in de Spaanse asielen bv. Daar leven honden in grote groepen op een redelijk natuurlijke manier. Toch worden daar honden doodgebeten en dat is de reden dat ze meestal zonder toezicht toch in kennels gaan van gelijke grootte en gelijk temperament in de juiste groepssamenstellingen.
Voor mij hoort doodbijten van soortgenoten ook bij het fenomeen hond. Wel denk ik dat wij het dus wel versterkt hebben in bepaalde rassen en door de manier waarop we honden houden. Onze honden zijn meer gefrustreerd dan vroeger. Wij woonden vroeger op het platteland, hadden een berner reu en die liep los. Woonde ook vrij om het huis. In zowel Zwitserland als in Limburg. Overal liepen honden. Ze dekten elkaar zelfs in die vrijheid. Onze reu verdween ook wel eens twee dagen als hij weer een loopse teef gevonden had. En ja die honden die vochten ook. Maar dat was om elkaar te onderwerpen. Nooit werden in mijn jeugd honden doodgebeten en juist die honden waren vrij en sociaal veel gezonder dan de aangelijnde fikkies, de keffertjes in tassen en de XXL pitbulls die geen leiding krijgen. Want dat is wat je nu tegenkomt op straat.
Mijn buren hadden in die tijd 1 Duitse herder, Rex. Ze hadden ook 5 mechelse herders, een Jack russel tegen de muizen en een Basset om liefde aan te geven in huis. Al die honden waren reu. Maar omdat ze los liepen op een enorme boerderij verliep dat prima. Die beten elkaar nooit dood. Zou je daar een huidige chihuahua tussen gooien of een pitbull zoals je die nu op straat ziet dan zou dat helemaal mis gegaan zijn. Rex was daar de baas. En onze berner vocht ook met Rex. Ze hadden een conflict over de grens van hun gebied. Echter dat verliep ritueel en zonder gaten. Er waren ook geen mensen bij. De honden deden het op de natuurlijke manier en daarom ook dat dat geen enkel punt was.
