mechelaar_fan schreef:Je hebt een schuwe hond. Vele honden zijn niet op hun gemak in een vreemde omgeving, en apporteren dat niet. Dit moet je met veel geduld eruit trainen. je moet meer interactie met je hond opbouwen, meer spelen op onbekend terrein, en minder spelen op eigen terrein.
Je begint, voor je de apport weggooit, een trekspelletje met de apport, en dan gooi je hem weg, als de hond hem ophaalt, loop je achteruit weg, en je speelt terug.
Als hij bang is van een kettingzaag, of een ander raar geluid, neem dan een trekspeelgoedje en speel wat met de hond, en je trekt in de richting van het geluid. Als hij loslaat, stop je het speeltje weg en je gaat gewoon verder. Als je voorbij het nare geluid bent haal je het speeltje terug boven, en je trekt je hond terug in de richting van het rare geluid. Je moet doen alsof het lawaai niets betekent. Jij moet het negeren. Je hond is als pup onvoldoende met rare zaken gesocialiseerd.
ben het met bovenstaande eens.
vraagje scooby doo.
als je met vrienden ging wandelen waar rocco bij was en dus bekende honden: vertoonde hij dan ook dit gedrag? niet willen spelen, schuw, tegen je opspringen?
want anders is dit dus het resultaat dat je niet alleen bent weg geweest.
opspringen in de situaties die jij noemt is onzekerheid. geen aandacht aan geven en weg draaien, zelfstandig laten worden.
je zal echt meer met rocco op pad moeten, zeker als je af wilt gaan richten, maar nog belangrijker, voor de hond zijn zelf vertrouwen.
qyan namen we overal mee naartoe, in de bus, in de tram, naar de markt, vreemde geluiden die hij niet kende en angstig op reageerde ging hij toch uit zichelf naartoe. een verschrikkelijke nieuwsgierige pup.
je hond moet een zelfzekere totaal niet angstige hond worden, dan voelt hij zich veel beter.
was rocco als pup zijnde misschien nergens bang voor, dat je daardoor hebt gedacht, ach, die socialisatie hoeven we weinig aan te doen.
geen verwijd, maar puur een vraag?