sirene schreef:Welkom hier! Wat leuk/goed dat je je eigen hulphond kunt opleiden. Door wat voor hulphondenschool word je hiermee geholpen?
En heb je je pup zelf speciaal op deze taak uitgezocht of met hulp? Gewoon nieuwsgierig hoor.
Ik vroeg het me af omdat bv bij Stichting Hulphond honden pas later geschikt/ongeschikt worden bevonden en ook pas later wordt gekeken welke taken de hond het beste liggen. Ik denk dat epilepsiehond best een pittige taak is voor een hond omdat ze altijd alert moeten zijn op signalen en heel erg op jou gefocust.
Skylar en ik worden straks samen getraind bij Bulters en Mekke dmv teamtraining. De eerste basis leg ik nu zelf met haar, maar het vertrouwen om dit eerste stuk nu zelf te doen, durf ik aan omdat ik al eerder een hulphond heb getraind en ik in die zin heel goed weet wat er van mijn hond verlangt wordt. Los daarvan zit ik ook bij een gewone hondenschool voor de puppytraining etc, waar vrij veel hulphonden in opleiding lopen en de hondenschool dus ook goed zicht heeft op de begeleiding hierin.
Het klopt dat ze bij Stichting Hulphond de honden pas later selecteren welke hond het best bij welke taak past en de basis voor iedere hond gelijk is. Of Skylar mijn epilepsie zal gaan waarschuwen is koffiedik kijken. Die garantie heb ik niet. Wel hebben we met elkaar gekeken welke pup waarschijnlijk het beste bij mij en bij deze taak zal passen en is er in die zin wel heel specifiek gekeken naar de ouders en het nestje welke pup het gaat worden. Hoewel zij in alle opzichten heel geschikt leek te zijn voor deze taak, is de klik voor mij uiteindelijk de leidraad geweest want ik geloof er heel erg in dat de band uiteindelijk de belangrijkste basis is om mee te werken. En tot nu toe lijkt dat een hele goede keuze geweest. Afgelopen woensdag heb ik haar opgehaald. Vrijdag had ik de eerste aanval sinds zij er is. Ze kwam meteen bij me liggen, helemaal uit zichzelf. De tweede keer deed ze precies hetzelfde. Klein en dapper als ze is

Ze is ook nu al heel alert op mij. Zelfs als ze ligt te slapen staan haar oortjes altijd naar mij toe gericht. Op de een of andere manier lijkt ze dit nu al heel goed te snappen, terwijl ik daar echt absoluut nog geen nadruk op leg (daar is ze simpelweg nog te klein voor).
Het klopt dat epilepsiehond best een pittige taak is. Maar ik heb gezien dat zelfs mijn kooikerhondje op een wat oudere leeftijd deze taak met verve nog heeft opgepakt en dat een goede band met je hond een ongelofelijk belangrijke basis is hierin (ik heb hem ook zelf getraind dmv teamtraining bij de hulphondenschool). Dat is ook de reden dat ik mijn nieuwe hulphond ook zelf wil trainen en dat ik mijn hond zelf al als pup in huis wil hebben, zodat ze van het begin af aan opgroeit met mijn aanvallen en de kans (hopelijk) het grootst is dat ze deze gaat herkennen. Het scheelt dat ze een voorbeeld heeft, want mijn kooiker waarschuwt ze ook van tevoren. Een witte herder is een gevoelig type en dat is wel gezien mijn epilepsie één van de redenen dat ik voor dit ras heb gekozen om mee te werken (los van het feit dat ik altijd al een zwak heb gehad voor de witte en de ODH's dus in die zin kwam het mooi samen

)