Het HondenForum

Fijn dat het zo goed werkt

Fijn dat het zoveel beter gaat.
Blijkbaar kun jij je angsten meer loslaten zodat Eva Eva kan zijn

Klinkt goed

Ik kan me heel goed voorstellen dat je hiermee de spanning van jezelf doorbreekt, wat Vera heel goed aanvoelt en dus ook beter in haar vel gaat zitten.

sirene schreef:Wat fijn Marc! Welke muilkorf heb je nu genomen ?

De muilkorf van Fenella.



Hij was geloof ik van Xantos of Xito. Hij is dus te groot maar ze krijgt hem niet af en ze kan nu lekker hijgen, eten en drinken met dat ding Dat is een leren met allemaal leren bandjes die niks wegen. Ze heeft er dus geen last van gelukkig.

Het is zo'n verademing nu voor mij. Geen getuur meer of er niet ineens mensen om de hoek komen, geen angst meer dat ze in de billen van een galloway hangt die ergens om de hoek ligt en ook met mijn vrienden durf ik nu gewoon lekker er op uit te gaan met Eva mee.

Gister ging ze er op een moment echt als een speer vandoor. Bleek jagen te zijn maar dan moet je wel even de tijd nemen om dat te observeren. :N: Toen ze nog zonder muilkorf liep kon ze dus op iets af schieten en moest je wel bijna hysterisch gaan roepen. Nu kon ik het allemaal eens kalm aankijken, zeggen " hee Eva, wat dacht je er van?..." en ze kwam terug. Als ik zou roepen NEEEJ! EVA HIERRRRRR! NU! dan kwam ze niet en zag ze dat als signaal van problemen En toch ga je zo roepen als je weet dat je hond best ergens in de problemen kan komen met vreemde mensen die bv ook honden hebben.

Ook zag ik dus dat ze mijn wandelgenoot probeerde uit te dagen. Ze sloeg eens flink met de poten tegen de grond en kwam echt recht op hem af met de blik op zijn ogen. Ik ken haar. Ik weet dat ze dan hoopt dat hij angst toont want dan knauwt ze. Of als hij er op zou reageren met agressie zou ze echt bijten. Hij gaf er niks om ivm de korf en ik liet het ook gaan omdat ik ook niet schrok vanwege die korf. En voila, ze rent hem zo voorbij en ik zag haar echt denken, verdorie, waarom kwam er niks leuks!

Die vriend van mij gaf nergens om en we hadden afgesproken dat we alles zouden laten gaan.

Ik heb er dus echt enorm veel plezier van. Ik geniet nu gewoon veel meer van Eva en ik ben van die basis-stress af die dat bijten toch wel gaf. Daardoor kan je het ook niet goed begeleiden. Als je bijtende hond op een gezin af vliegt met stampende poten omdat die een kano van hun auto af halen met veel geroep ga je hoe dan ook je kalm verliezen. En dat is net wat nooit mag gebeuren in ons geval. Nu kan er niks gebeuren. Nu blijf ik dus wel kalm en nu ineens luistert ze dan toch. Gaat ze niet eens meer en kan er als ze wel gaat sowieso niks mis gaan. Heerlijk!

Normaal is ze overigens veel relaxter dan wat ik hier beschrijf. Alleen ze is nu tegen loopsheid aan en dan is ze op haar hevigst. Dus juist nu is die muilkorf fantastisch

Super joh!!

Top hoor, ik ben nu net met Zen begonnen, heb een muilkorf van Marianne gekregen voor hem, ik had verwacht dat ie er geen moeite mee zou hebben maar hij vindt het vreselijk

laeken schreef:

sirene schreef:Wat fijn Marc! Welke muilkorf heb je nu genomen ?

De muilkorf van Fenella.



Hij was geloof ik van Xantos of Xito.

'De muilkorf van Fennella' Heb er nog geen om gehad

Maar hij was van Xantos

kitty2 schreef:Top hoor, ik ben nu net met Zen begonnen, heb een muilkorf van Marianne gekregen voor hem, ik had verwacht dat ie er geen moeite mee zou hebben maar hij vindt het vreselijk

Weet je hoe ik het gedaan heb? Koek erin, dat eruit laten eten op de eerste dag. Dag erna kaas erin, snuit erin, gesp dicht en meteen weer open. Dat een aantal keer gedaan. Dag erna, kaas erin, gesp dicht en fietsen. Dus geen tijd om er wat aan te doen. Daarbij heel erg geprezen. Wat een mooie hond....jeetje wat knap! Goed zo Eva! Wat een knappe hond! En als ze er dan even aan wilde zitten meteen NEE! DAT MAG NIET! en een kleine correctie. Daarna weer steeds snoep erdoor en genieten maar. Sindsdien kan ik hem altijd zo om doen, ze krijgt er geen snoep meer in en ook geen braaf meer voor. Gewoon soms zeggen dat ze zo mooi is met de muilkorf en de staart gaat omhoog en ze is trots. Ze vind het nu leuk om hem om te krijgen en te hebben

Nu is deze muilkorf wel heel erg fijn. Weegt niks en stoort haar niet. Weet niet wat voor korf jij hebt? Die van Eva is alleen 3 maten te groot maar dat geeft dus blijkbaar niks. Ik maak straks wel even een foto van Hannibal Lector

laeken schreef:

kitty2 schreef:Top hoor, ik ben nu net met Zen begonnen, heb een muilkorf van Marianne gekregen voor hem, ik had verwacht dat ie er geen moeite mee zou hebben maar hij vindt het vreselijk

Weet je hoe ik het gedaan heb? Koek erin, dat eruit laten eten op de eerste dag. Dag erna kaas erin, snuit erin, gesp dicht en meteen weer open. Dat een aantal keer gedaan. Dag erna, kaas erin, gesp dicht en fietsen. Dus geen tijd om er wat aan te doen. Daarbij heel erg geprezen. Wat een mooie hond....jeetje wat knap! Goed zo Eva! Wat een knappe hond! En als ze er dan even aan wilde zitten meteen NEE! DAT MAG NIET! en een kleine correctie. Daarna weer steeds snoep erdoor en genieten maar. Sindsdien kan ik hem altijd zo om doen, ze krijgt er geen snoep meer in en ook geen braaf meer voor. Gewoon soms zeggen dat ze zo mooi is met de muilkorf en de staart gaat omhoog en ze is trots. Ze vind het nu leuk om hem om te krijgen en te hebben

Nu is deze muilkorf wel heel erg fijn. Weegt niks en stoort haar niet. Weet niet wat voor korf jij hebt? Die van Eva is alleen 3 maten te groot maar dat geeft dus blijkbaar niks. Ik maak straks wel even een foto van Hannibal Lector

Hahaha ja dat ben ik ook aan het doen, kaas is een goeie idd. Zen heeft een soort van renkorf, ook net zo'n Hannibal Lector geval

wat een mooi verhaal Top dat het zo loopt als je had ingeschat, en ook voor Eva fijn dat jij je nu wat relaxter voelt. Hoeft zij ook niet meer te 'dealen' met jouw spanning. Super!

sbientje schreef:wat een mooi verhaal Top dat het zo loopt als je had ingeschat, en ook voor Eva fijn dat jij je nu wat relaxter voelt. Hoeft zij ook niet meer te 'dealen' met jouw spanning. Super!

Hier heb je helemaal gelijk in. Ik raakte ook gestressed tegen de hond en dat is voor de hond dus ook niet leuk. Als zij weg wilde rennen en ik zag niet waar naartoe dan werd ik eigenlijk al meteen paniekerig gezien de geschiedenis die we met haar hebben. 9 van de 10 keer is er niks aan de hand en is ze poeslief. Op iets of iemand af rennen doet ze ook al zelden. Als ze het al doet dan rent ze gewoon op iemand af, kwispelt en komt meteen weer naar ons. Echter, heel soms, 1 keer per jaar ofzo, rent ze naar iemand toe, gaat wild doen en bijt dan de broek kapot of erger. :N: Zomaar bij passanten of mensen die ineens om de hoek komen bv. Dus dan verlies je vertrouwen en dan weet je domweg niet wat er gaat gebeuren. Roepen NEE! KOM! GVD! maakt het niet beter. :N: Kalm blijven is echter niet makkelijk en ook dat hielp niet altijd. Nu zeg ik met muilkorf alleen nog maar, kommmm.... en dan komt ze al aan vliegen. Veel relaxter voor mij maar vooral de hond. Volgens mij weet ze ook dat ze niet meer kan bijten. Maar dat laatste weet ik niet zeker want ze beet toch al bijna nooit. Soms wel een jaar niks en dan was het ineens weer raak. Dus we gaan wel zien wat er op termijn gebeurd. Ik weet dat dit levenslang is op lastige plaatsen want al doet ze 2 jaar niks, je kan er bij haar nooit zeker van zijn hoe ze na 2 jaar en 1 dag gaat reageren op iemand. Verder moet je op een bepaald punt ook je verantwoordelijkheid gaan nemen. Je kan niet zeggen dat je hond 99% van de tijd lief is en 1% van de tijd keihard in je fikken kan hangen om niks. Dat lijkt me een beetje onverantwoordelijk omgaan met zo'n hondje toch?

laeken schreef:

sbientje schreef:wat een mooi verhaal Top dat het zo loopt als je had ingeschat, en ook voor Eva fijn dat jij je nu wat relaxter voelt. Hoeft zij ook niet meer te 'dealen' met jouw spanning. Super!

Hier heb je helemaal gelijk in. Ik raakte ook gestressed tegen de hond en dat is voor de hond dus ook niet leuk. Als zij weg wilde rennen en ik zag niet waar naartoe dan werd ik eigenlijk al meteen paniekerig gezien de geschiedenis die we met haar hebben. 9 van de 10 keer is er niks aan de hand en is ze poeslief. Op iets of iemand af rennen doet ze ook al zelden. Als ze het al doet dan rent ze gewoon op iemand af, kwispelt en komt meteen weer naar ons. Echter, heel soms, 1 keer per jaar ofzo, rent ze naar iemand toe, gaat wild doen en bijt dan de broek kapot of erger. :N: Zomaar bij passanten of mensen die ineens om de hoek komen bv. Dus dan verlies je vertrouwen en dan weet je domweg niet wat er gaat gebeuren. Roepen NEE! KOM! GVD! maakt het niet beter. :N: Kalm blijven is echter niet makkelijk en ook dat hielp niet altijd. Nu zeg ik met muilkorf alleen nog maar, kommmm.... en dan komt ze al aan vliegen. Veel relaxter voor mij maar vooral de hond. Volgens mij weet ze ook dat ze niet meer kan bijten. Maar dat laatste weet ik niet zeker want ze beet toch al bijna nooit. Soms wel een jaar niks en dan was het ineens weer raak. Dus we gaan wel zien wat er op termijn gebeurd. Ik weet dat dit levenslang is op lastige plaatsen want al doet ze 2 jaar niks, je kan er bij haar nooit zeker van zijn hoe ze na 2 jaar en 1 dag gaat reageren op iemand. Verder moet je op een bepaald punt ook je verantwoordelijkheid gaan nemen. Je kan niet zeggen dat je hond 99% van de tijd lief is en 1% van de tijd keihard in je fikken kan hangen om niks. Dat lijkt me een beetje onverantwoordelijk omgaan met zo'n hondje toch?

daar heb je helemaal gelijk in inderdaad, je zal maar net de persoon zijn waar de gaten vallen. Zou ik zelf ook behoorlijk van schrikken

Dieren zijn nou eenmaal perfecte gevoelsherkenners (lekker woord) en dat kan soms flink tegen je werken. Maar dit is de beste oplossing. Ook fijn dat ze totaal geen last heeft van de muilkorf

laeken schreef:

sirene schreef:Wat fijn Marc! Welke muilkorf heb je nu genomen ?

De muilkorf van Fenella.

Ah, ja die kan soms nogal vals uit de hoek komen

Hij was geloof ik van Xantos of Xito. Hij is dus te groot maar ze krijgt hem niet af en ze kan nu lekker hijgen, eten en drinken met dat ding Dat is een leren met allemaal leren bandjes die niks wegen. Ze heeft er dus geen last van gelukkig.

Oja, die. Die ziet er "vriendelijk" en lekker zittend uit. En je kan er kleine voertjes doorheen stoppen denk ik ?
Ik ben blij voor je dat het goed werkt. Ik kan me heel goed voorstellen dat het werkt omdat je zelf gewoon veel relaxter op situaties kan reageren.
Als je het goed aanleert kun je bij de meeste honden het ding wel leuk maken denk ik. In Tsjechië is het verplicht in het openbaar vervoer (oa) de reu die ik voor Qhilla heb gebruikt toen kwam heel vrolijk aanrennen toen het vrouwtje zijn muilkorf pakte en liep ook heel trots weg!

Heb je misschien een plaatje og www adres voor mij?
Mijn hond zit ook aan de muilkorf of snuitje. Maar die van jou klinkt vriendelijker omdat ze er ook mee kan eten.
Fijn dat het goed gaat!

christina schreef:Heb je misschien een plaatje og www adres voor mij?
Mijn hond zit ook aan de muilkorf of snuitje. Maar die van jou klinkt vriendelijker omdat ze er ook mee kan eten.
Fijn dat het goed gaat!

dezelfde als deze was het:

Ah, dank je!

Super om te lezen hoe relaxed jij nu bent met haar. Zij pikt nu natuurlijk jouw relaxte en kalme vibe op en reageert daarom zo snel

Eva is gister met Martijn mee geweest naar een antiekmarkt. Gewoon mee op de markt tussen de mensen. Ging helemaal goed. Itt wat je zou verwachten wilde iedereen die gemuilkorfde hond juist aaien. :N: Kinderen, volwassenen etc. Dat ging overigens perfect dus Eva heeft zich wederom voorbeeldig gedragen. Dit hadden we nooit gedaan als ze geen muilkorf had gehad. Zeker dat laten aaien niet. Op een gegeven moment begon een kindje haar zelfs aan de vacht te plukken. :N: Uiteraard goed opgelet maar ze vond het prima. Dus het werkt voor ons werkelijk perfect.

Wel merk je dan dat veel mensen denken "wat zielig dat die kleine hond een muilkorf om heeft". Of mensen denken dat je je hond niet aan kan terwijl ze zich juist zo netjes gedraagt. Dat is dan weer een nadeel maar dat weegt niet op tegen de voordelen.

Wat een goede berichten Marc! Fijn te lezen!

( ik heb btw je oom en tante gisteren ontmoet met Siro )

LongFields schreef:Wat een goede berichten Marc! Fijn te lezen!

Hoi Suzanne, het is inderdaad heerlijk hoe het nu gaat. Eigenlijk hadden we dit achteraf eerder moeten doen. Vanmiddag gaat ze gewoon met mij mee naar de stad en deze week ga ik weer door de natuur banjeren met vrienden. Ze is hoogloops maar zelfs dat maakt niks uit. Ze gedraagt zich werkelijk perfect! Ze loopt gewoon over een drukke markt, ruikt zeer kalm aan hondjes en laat zich dus aaien en betuttelen door de kleine kindjes. Uiteraard onder scherp toezicht en op een manier dat ze niet ineens kan uitvliegen maar ze doet het wel maar gewoon en neigt ook niet naar uitvliegen. En ze is nog hartstikke kalm ook. Ik verwacht geen wonderen en wij zijn hier allebei overtuigd va het feit dat ze die korf levenslang nodig zal hebben. Ze is en blijft Eva en bijten is bij haar zo gebeurd. Maar nu kan ze wel normaal leven en wij kunnen normale dingen met onze hond doen. Verder leert ze er natuurlijk heel erg veel van.

Maar het mooiste voor mij is dat ik dingen kan doen met Eva. Dat ze met mijn vrienden mee naar de polder kan, mee kan zonnen op het strand, mee kan zwemmen, mee kan naar terrasjes etc etc. Dat was iets wat ik toch niet meer durfde.

kitty2 schreef:



( ik heb btw je oom en tante gisteren ontmoet met Siro )

Die van Martijn denk ik. Met hun podenco-kruising?

laeken schreef:

kitty2 schreef:



( ik heb btw je oom en tante gisteren ontmoet met Siro )

Die van Martijn denk ik. Met hun podenco-kruising?

Pfffff ja hahaha verander dan je naam ook niet

Hé, wat fijn dat het zo goed uitpakt voor jullie , ik kan me voorstellen dat wandelen nu een stuk meer ontspannen is.
Goede manier ook vwb het aanleren van de korf.

Fijn dat het goed gaat!

En boeiend wat andere mensen denken! Als jullie er maar plezier van hebben toch!?

Ik vind het vooral heel erg apart dat iedereen de hond met de muilkorf wil aaien Had ik nooit verwacht. Gelukkig is Eva dol op aaien al zal dat bijzonder vreemd klinken in jullie ogen. Eva is een beetje vreemd. Van de ene kant is het een hele open kroelkont terwijl ze ook kan beslissen van iemand NIETS te willen weten. Om die reden hebben we de muilkorf. Zegt Eva nl NEE! dan bijt ze er meteen bij. Dus tja...dan zal je je maatregelen moeten nemen maar dat geeft wel meteen de vrijheid om haar door iedereen waar ze tegen kwispelt te laten aaien. Dat deed ik dus eerder domweg nooit meer. Ik durf nu haar gewoon lekker blij met mensen om te laten gaan en misschien ontwikkelt ze dan weer de kant op waar ze eigenlijk toch het meest naar neigt. Gewoon lief zijn met iedereen

Jeetje Marc, wat een fijn verhaal!

ZO herkenbaar, 'kom 'es' en de hond staat al voor je voordat je er erg in hebt, maar oh wee als het 'HIER! UH! LUNA!' wordt, dan gaan de bananen in de oren en gaat ze lekker andere hondjes uitkafferen. Luna bijt gelukkig niet, maakt een hoop herrie en vertoon, maar ook dat willen we niet hebben. Ik zit nog in het stadium van plotseling een hond zien en dan moeten denken, 'o ja, rústig!' een dan zeg ik 'Luna, kom es,' en dan doet ze dat meteen heel vrolijk. Maar ga ik bars en streng doen, oei, dan is ze weg hoor!

Geweldig dat het nu zo goed gaat!

*Annieke* schreef:Jeetje Marc, wat een fijn verhaal!

ZO herkenbaar, 'kom 'es' en de hond staat al voor je voordat je er erg in hebt, maar oh wee als het 'HIER! UH! LUNA!' wordt, dan gaan de bananen in de oren en gaat ze lekker andere hondjes uitkafferen. Luna bijt gelukkig niet, maakt een hoop herrie en vertoon, maar ook dat willen we niet hebben. Ik zit nog in het stadium van plotseling een hond zien en dan moeten denken, 'o ja, rústig!' een dan zeg ik 'Luna, kom es,' en dan doet ze dat meteen heel vrolijk. Maar ga ik bars en streng doen, oei, dan is ze weg hoor!

Geweldig dat het nu zo goed gaat!

Hier idem inderdaad. Maar wij zijn er inmiddels achter dat als je je stem verheft je in feite je hond staat te jutten. Het lijkt dan alsof de woorden niet meer te begrijpen zijn voor de hond en dat de hond alleen nog maar de emotie en de toon hoort. Stemverheffing en schrik. Logisch dat een herder dan denkt dat hij/zij moet ingrijpen. Ik vind dat wel moeilijk maar door de muilkorf gaat dat dus nu veel beter. Ik laat nog steeds niks toe maar de basis-reactie is gewoon minder schrik en minder emotie. Ze kan nu niemand bijten en dat was mijn enige angst. Verder is het een schat van een hond en is ze ook nog eens heel makkelijk. Maar bij Eva is er altijd een kleine kans dat ze bijt als er problemen zijn. Problemen als een hardloper die van achter tussen mij en de hond in rent, mensen die gaan schreeuwen omdat ze bang zijn voor honden of mensen die hun hond gaan verdedigen omdat ze denken dat mijn hond verkeerde bedoelingen heeft. Allemaal zaken waarbij je bij deze hond kans loopt dat ze in zal grijpen. Doet ze bijna nooit maar het kan wel. En dat is genoeg. En dat kan nu niet meer als ze dat ding om heeft.

laeken schreef:Even een update. Het gaat echt hartstikke goed met de muilkorf. Eva geeft er niks om, steekt haar neus erin en ziet het als een riem. Dan zeggen wij nog een paar keer dat ze zo mooi is met haar nieuwe muilkorf en dan draagt ze hem met trots. Ze accepteert het dus heel erg makkelijk.

Ik ben gister met een voor haar wildvreemde vriend van mij gaan wandelen. Eva uit de auto, even kort, begroeten en wandelen maar. Ik heb haar los gelaten, laten kijken bij de koeien (galloways in de natuur) en durfde haar eindelijk lekker haar ding te laten doen. Daar waar ik eerder de flex aantrok bij een koe ging ze grommen en bijten. Nu ik haar vrij laat loopt ze gewoon met een bescheiden boogje om de koe en ruikt even lief aan de poot of kont van de koe. Niks geen spanningen meer. Ook met passanten is ze nu heel kalm en niet meer waaks. Er was in de 3 uren dat we gelopen hebben slechts 1 moment waarop het wat heviger werd en ik blij was dat ze de korf om had. Er was een erf met 2 kangals dus Eva naaide wat op. Toen zag ze een haas en ging ze jagen. Dat was even teveel dus ze kwam totaal opgepompt weer aanrennen. Ze keek die vriend van mij recht aan, stormde op hem af en wilde even de spanning afreageren. Maar ze deed het niet en ik kon kalm blijven omdat ze toch niet kon bijten. De muilkorf werkt dus echt heel erg goed en ik ben super blij dat ik die stap heb gezet. Ik voel me 100 keer beter buiten en ik kan eindelijk met mijn vrienden EN Eva iets gaan doen zonder angst dat er weer een broek stuk gaat of erger....

buiten het feit dat ik blij ben een bericht van je te lezen omdat ik je al bijna wilde mailen of jullie nog leefden vind ik dit zo'n lekker bericht!

fijn dat het werkt en je lekker kunt lopen!

go marc en eva!