Los lopen was nooit een probleem en hij kwam altijd wel weer. De laatste tijd merk ik dat hij vaak achter eenden aan gaat. Het begon gewoon met een beetje achteraan huppelen, maar meneer word steeds sneller en handiger.
Het was hem nog nooit gelukt om een eend te pakken, tot vorige week. Er zat een gewonde eend in het water die niet weg kon vliegen... ze dook steeds weg en raakte op den duur uitgeput. Boomer kreeg haar te pakken en rende de akker op.
Na flink wat geschreeuw kon ik bij hem komen en de eend bevrijden. Gelukkig heeft hij een zachte beet, maar de eend had dood kunnen zijn. Ik heb hem niet gestraft maar ook zeker niet beloond. Ik negeerde de situatie maar even aangezien ik niet wist hoe ik ermee om moest gaan.
Vanmiddag liep ik met hem langs de waterkant en meneer staat ineens stijf met een poot opgetrokken op iets te loeren.... Ik kom dichterbij en ja hoor, een eend op een nest diep weg gedoken. Helaas schrok ze van mijn beweging en vloog weg.
Dmn... wat moet ik nou? Dit kan zo toch niet door gaan? Overal waar ik kom zijn eenden nu aan het broeden. Oke, het is niet mijn hond maar ik laat hem wel graag uit en ik wil hem niet die slipketting om gaan doen.. (waar de eigenaar mee loopt)
Hij was altijd braaf maar sinds hij die eend te pakken heeft gehad negeert hij mij volkomen op het moment dat hij wat op het oog heeft. Of neus moet ik misschien zeggen..
Iemand een idee?
