Opgeven als je al weet dat het niet gaat lukken

[Jacksel]

Gister met training gingen we gezamenlijk de blijfoefeningen doen en ik had al het vermoeden dat het niet zou gaan lukken met Jamey, ze was veel te onrustig en rennerig. Kortom ik wist van te voren dat het kansloos was. Ik heb haar bij het zitten neergezet, en idd na een paar seconden rende ze alweer weg... Ik heb haar toen aangelijnd en verder niet meer meegedaan met de blijfoefeningen, wetende dat het nogal kansloos was. Ik heb het dus niet gecorrigeerd en haar terug gezet, omdat het voor de andere honden storend was geweest, maar ook omdat ik al wist dat het kansloos zou zijn, het zou gewoon niet lukken.

Hoe zouden jullie in deze situatie gereageerd hebben? De eerste poging al niet gedaan hebben, of terug blijven zetten terwijl je eigenlijk weet dat de oefening vandaag niet zal lukken. Normaal gaat het wel gewoon goed, dus het is niet zo dat ze het niet beheerst...

[Jaap*]

Ik vind dat je een oefening eigenlijk alleen moet gaan doen als je er vertrouwen in hebt, niets is zo motiverend voor hond en baas als succes. En niets is zo DEmotiverend als corrigeren.
De moeilijkheidsgraad met kleine succesvolle stapjes opvoeren is het geheim van een stabiele beheersing van de oefening.

[Sita]

Ik doe dan de blijf oefeningen niet. Je schiet er in mijn optiek niets mee op. Alleen dat je zelf gefrusteerd wordt en je hond heeft weer een win-situatie.

Als ik aan Sita zie dat het niet gaat lukken, ga ik of een andere oefening doen of ik pak de lange lijn en zorg zo dat ze niet wegkan.

[Jacksel]

Ik vind dat je een oefening eigenlijk alleen moet gaan doen als je er vertrouwen in hebt, niets is zo motiverend voor hond en baas als succes. En niets is zo DEmotiverend als corrigeren.
De moeilijkheidsgraad met kleine succesvolle stapjes opvoeren is het geheim van een stabiele beheersing van de oefening.

Jamey beheerst m gewoon stabiel, alleen ze was gister zo rennerig, vliegerig en stuiterig dat een blijf oefening geen schijn van kans had... Zelfs de 2 seconden blijven die nodig waren om het hierkomen te doen llukten al niet (zitten, 15 meter weglopen en voorroepen)... Zo erg is ze normaal nooit, dus ach, een keertje Hoop dalleen dat het wel bij een keertje blijft... Helemaal nu het zulk rotweer is en Jamey dus minder uit gaat (zij vindt het niet leuk en ik ook niet in de regen)

[*Anita*]

Ik geef dus niet meteen op maar leg de hond wat verder weg en doe de lange lijn aan. Misschien dat ik de oefening ook wat korter laat duren zodat ik hem toch positief kan beeindigen. Maar het is wel zo dat ik de oefening beeindig en niet de hond

[Jaap*]

Jamey beheerst m gewoon stabiel, alleen.......

Joh
Ik vind dat je het prima doet als je stopt als het niet gaat
Even schoolmeesteren hoor
Als je een "excuus" gaat aanvoeren zou je je kunnen afvragen of jij vind dat jamey de oefening beheerst of dat hij daarover met jou van mening verschilt in die specifieke situatie.
Iets beheersen is veel meer dan een oefening een aantal malen goed hebben uitgevoerd, een weigering is een signaal, geen pesterij

Bij een weigering of verkloten van een oefening kunnen er in hoofdzaak 3 dingen aan de hand zijn.
1. Te veel afgeleid (geuren, andere honden etc), dat valt vrij snel op in de regel.
2. De hond is niet zelfzeker genoeg over de opdracht (omgeving anders, onduidelijke communicatie etc.)
3. De hond daagt je uit.

Het eerste geval herken je meestal nogal snel, het tweede vaak wat minder en kan bij verkeerde interpretatie ook tot problemen met de voortgang en verstandhouding leiden.
In het derde geval is het onzinnig om je te focussen op de oefening, het probleem is immers de verstandhouding en niet de oefening.
En nou hou ik op te zeuren hoor

[Jacksel]

Oorzaak nummer 4: hond heeft gewoon een dagje de kolder in de kop en had niet genoeg rust in dr kont om een blijfoefening te doen

[Jaap*]

Oorzaak nummer 4: hond heeft gewoon een dagje de kolder in de kop en had niet genoeg rust in dr kont om een blijfoefening te doen

Ook goed, als je voor alles een excuus wilt zoeken

[ranetje]

Oorzaak nummer 4: hond heeft gewoon een dagje de kolder in de kop en had niet genoeg rust in dr kont om een blijfoefening te doen

Dat valt onder 1

Als ik Rana een eind vooruit moet sturen en ik merk dat ze alleen maar de kop opzij heeft omdat er een speciale geur in haar neus komt, stuur ik haar niet vooruit.
Dan ga ik eerst iets anders doen en als er wat meer rust is gekomen ga ik die oefening pas doen.
Je loopt het risico dat je n.l. veel te veel moet gaan corrigeren.
Dat is erg demotiverend voor jou en voor de hond.

[M@scha]

je pakt de oefening dan te groot. ik had hem namelijk de eerste keer al niet gedaan.

ik was iets van de groep af gaan staan en had het aan de lijn gedaan en dat geprobeerd uit te breiden.

in ieder geval geef ik die opdracht aan mijn cursisten als ze een stuiterbal aan het andere kantje van de lijn hebben hangen

[Addy]

Jamey beheerst m gewoon stabiel

Dat klopt dus niet want dan zou Jamey onder alle omstandigheden de oefening goed uitvoeren
Jamey beheerst de oefening dus niet !

[jacq1970]

Ik zou niet opgeven maar eerste even wat anders gaan doen en dan nogmaals de oefening doen.
Ik ben vaker het storende object in de groep en sta dus vaak een stukje verder weg en als de oefening niet lukt kan ik dus wat anders gaan doen, zoals het meelopen ed.. en even spelen ook, dat scheelt bij Bowie vaak wel, als ik even met haar speel.

Jacqueline

[bassie]

Jou hond beheerst de oefening dus nog niet onder alle omstandigheden. Dat betekent dat je in die situatie de oefening weer van het begin af aan moet opbouwen. Dus voor deze oefening de afstand verkleinen en de tijd korter maken, misschien de afstand tot de rest van de groep vergroten en eventueel aan de riem. Daarna ga je weer langzaam opbouwen. Je zult zien dat het dan snel verbeterd.