Mijn naam is dus Willemijn, ben 22 jaar en woon in het Westland. Mijn ouders zijn 3 jaar geleden gescheiden, en ik woon nu bij mijn vader in het huis waar we altijd al gewoond hebben. Mijn moeder woont een paar dorpen verderop met haar vriend en mijn zusje.
Ik heb een broertje van 19 jaar en een zusje van 14 jaar.
Verder ben ik een groot dierenliefhebber; op de eerste plaats staan voor mij de paarden. Maar, sinds wij een hondje hebben ben ik ook wel heel erg aan dat beestje gehecht geraakt. We hebben een King Charles Spaniel van bijna 5 jaar (morgen is ze jarig, haha). Een onwijs lief beestje!! Altijd vrolijk, heel enthousiast, altijd zin om mee te gaan, heel actief, houdt van apporteren van tennisballen of stokken en sinds vorig jaar behoort zwemmen ook tot haar hobby's.
Wij hebben voor deze hond nooit een hond gehad en ons hier eigenlijk weinig geinteresseerd. Het was niet dat ik honden niet leuk vond, maar er waren weinig mensen die ik kende met een hond en bovendien had ik een onjuist beeld van honden. In mijn beleving stonken honden bijna altijd en kwijlden ze snel.
Dit beeld klopt natuurlijk niet voor alle honden en daar ben ik wel achter gekomen sinds we Liz hebben. Ze is trouwens gekomen omdat mijn zusje het graag wilde, maar uiteindelijk doet zij er niet zo veel mee.
Helaas doen mijn vader en broertje ook niet zoveel met Liz, behalve uitlaten en voeren. Eerlijk gezegd vind ik dat een hondje ook het recht heeft om minstens een paar keer per week écht weg te kunnen; dus naar bos of strand of in ieder geval een stuk waar ze lekker kunnen rennen en spelen. Maarja, helaas komt dit dus allemaal op mij neer. Ik vind het niet erg om met haar te wandelen en doe dit heel graag, maar momenteel loop ik 3 dagen in de week stage in Maastricht en ergens heb ik dan een schuldgevoel bij het weggaan omdat ik weet dat ze dan weer een week thuis moet zitten.. Nu wandel ik 1x per week met haar 1,5 uur in de natuur.
Ik hoop nog veel te kunnen leren over honden via dit forum
Groetjes, Willemijn & Liz
In elk geval doe jij je best hè.
