12 jaar hebben we van jou mogen genieten,altijd een warm welkom als we thuis kwamen. Tijdens onze ziektes was je altijd onze trouwe toeverlaat die ons wist te troosten en weer een lach op ons gezicht kon toveren met je liefde en rare fratsen.
12 jaar jaar heb je lief en leed met ons gedeeld,wat moeten we nu zonder jou
Donderdag was je weer heel vrolijk en liep je weer een heel stuk beter,vrijdag morgen stond je weer aan ons bed te krabben dat je tussen ons in wou liggen(voor het eerst weer deze week)s'morgens nog een kus en lekker buiten in de zon,s'middags alleen maar spugen,en s'avonds heb je ons verlaten.
Lieve Tijger we zullen je missen,wat moeten we nu zonder jou.















