Muilkorf (update pgn 3)

[M@scha]

Wat een goede berichten Marc! Fijn te lezen!

Hoi Suzanne, het is inderdaad heerlijk hoe het nu gaat. Eigenlijk hadden we dit achteraf eerder moeten doen. Vanmiddag gaat ze gewoon met mij mee naar de stad en deze week ga ik weer door de natuur banjeren met vrienden. Ze is hoogloops maar zelfs dat maakt niks uit. Ze gedraagt zich werkelijk perfect! Ze loopt gewoon over een drukke markt, ruikt zeer kalm aan hondjes en laat zich dus aaien en betuttelen door de kleine kindjes. Uiteraard onder scherp toezicht en op een manier dat ze niet ineens kan uitvliegen maar ze doet het wel maar gewoon en neigt ook niet naar uitvliegen. En ze is nog hartstikke kalm ook. Ik verwacht geen wonderen en wij zijn hier allebei overtuigd va het feit dat ze die korf levenslang nodig zal hebben. Ze is en blijft Eva en bijten is bij haar zo gebeurd. Maar nu kan ze wel normaal leven en wij kunnen normale dingen met onze hond doen. Verder leert ze er natuurlijk heel erg veel van.

Maar het mooiste voor mij is dat ik dingen kan doen met Eva. Dat ze met mijn vrienden mee naar de polder kan, mee kan zonnen op het strand, mee kan zwemmen, mee kan naar terrasjes etc etc. Dat was iets wat ik toch niet meer durfde.

wat heerlijk dit bericht!

er is hoop voor schijtebakken als ik!

[*Annieke*]

Jeetje Marc, wat een fijn verhaal!

ZO herkenbaar, 'kom 'es' en de hond staat al voor je voordat je er erg in hebt, maar oh wee als het 'HIER! UH! LUNA!' wordt, dan gaan de bananen in de oren en gaat ze lekker andere hondjes uitkafferen. Luna bijt gelukkig niet, maakt een hoop herrie en vertoon, maar ook dat willen we niet hebben. Ik zit nog in het stadium van plotseling een hond zien en dan moeten denken, 'o ja, rústig!' een dan zeg ik 'Luna, kom es,' en dan doet ze dat meteen heel vrolijk. Maar ga ik bars en streng doen, oei, dan is ze weg hoor!

Geweldig dat het nu zo goed gaat!

Hier idem inderdaad. Maar wij zijn er inmiddels achter dat als je je stem verheft je in feite je hond staat te jutten. Het lijkt dan alsof de woorden niet meer te begrijpen zijn voor de hond en dat de hond alleen nog maar de emotie en de toon hoort. Stemverheffing en schrik. Logisch dat een herder dan denkt dat hij/zij moet ingrijpen.

Ja, inderdaad! Zo had ik het nog niet bekeken, maar klinkt heel logisch; als baasje zich druk maakt dan is er blijkbaar actie nodig want er is iets mis! Schouderophalend (oh, een hond. Boeiend. Kom ff bij me.) bezig zijn werkt beter dan politieagentje (ramp! gevaar! STOP!) spelen, terwijl je toch net zo duidelijk (of eigenlijk duidelijker) bent maar wel rustig en ontspannen. En om dan rustig te reageren gaat mij ook steeds makkelijker af, omdat ik nu ervaren heb dat dat werkt, dat Luna dan ook rustig blijft. Maar soms gebeurt er nog weleens iets onverwachts en dan schiet ik toch weer in m'n oude reflex. So be it. Excuses aanbieden en volgende keer beter opletten.

[laeken]

Hier idem hoor. Excuses en helaas pindakaas. Het blijven honden en zolang er geen dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen, ach...