Inge O schreef:oh nee

- dat is altijd stront aan de knikker, een vermiste kat

. hopelijk zit ze ergens opgesloten

.
Ja, ik ben er ook helemaal ongelukkig van. Mijn katten gaan nooit ver. En op mijn getik met een lepeltje op een bordje gourmet gold mousse komen ze altijd! Meestal komen ze niet verder dan de tuinen achter onze huizen en op het pleintje voor mijn huis.
Dat verstoppen is bij haar een goede optie, maar met dit weer moet dat niet te lang duren..
Ze is twee of drie jaar geleden ook al een vermist geweest....
Ik heb toen bijna 400 flyers verspreid, zowel huis-aan-huis als in snackbarren, supermarkten, aan lantaarnpalen etc etc. Ik liep eindeloos rondjes in de hoop haar te vinden, gewapend met een maglite en een opvouwbare kattendraagtas. Maar niets, geen énkele aanwijzing...alsof van de aardbodem weggevaagd!
De 5e dag kwam een buurvrouw die ook aan het pleintje woont met gek nieuws...haar ouders hadden gebeld dat ze tot hun stomme verbazing een kat in de auto hadden gevonden...terwijl ze de auto al 4 dagen niet meer gebruikt hadden! Wat bleek, ze waren de dag van de verdwijning hun auto op het pleintje gezet (mag niet) en de deur open laten staan. Mijn Umi is dus op nog geen 15 meter van huis nieuwsgierig in de auto geklommen en vervolgens meegenomen naar....jawel....Twente!!
Daar hebben ze de auto geparkeerd (in de volle zon) en hadden hem niet meer nodig. pas toen een boze buur kwam zeggen dat het met dit weer toch écht niet kon...een kat in de auto laten zitten

, kwamen ze erachter dat ze erin zat. Helemaal van slag en enorm dorstig, maar het geluk wilde dat ze één of ander bakje met een klein laagje water hadden staan, wat ze waarschijnlijk in de eerste dagen gedronken had. Het was namelijk nét tijdens een hittegolf.
Dus toen heb ik haar kunnen ophalen in Twente....ze was heel erg schuw en bang vertelde die mevrouw en ze zat steeds verstopt onder het bureau, maar op mijn stem leefde ze helemaal op en wilde ze echt in me kruipen. Toen we nog een kopje koffie dronken met Ums in een kattenmandje mocht ik niet meer dan 30 cm van haar vandaan gaan want dan zette ze het op een krijsen...mijn lief Umi.
Het mandje stond dus tussen de kopjes in op tafel.
En nu.....nu is ze dus weer zoek....en ik weet zeker dat ze niet gewoon een blokje om is. Ik hoop zó dat ze alleen maar ergens verstopt zit, en dat ze voldoende vocht heeft.....maar het kan natuurlijk ook zijn dat ze is aan/doodgereden. Bah. En ons wijkje is zo kat-veilig voor katten die een beetje in de buurt blijven....
Sorry voor het lange verhaal, ben er gewoon echt erg verdrietig van....
Ze is wel gechipt overigens.