Dus om de zoveel tijd ging ik naar de DA om hem met een spierverslapper te laten knippen. Vanavond lagen we te lamballen op de bank en ineens was ik het zat. Zijn hubertusklauwen achter waren echt weer zo lang en de meeste andere nagels ook. Dat gestress bij de DA iedere keer ook.. Dus sta op en pak heel daadkrachtig (jaja, ik zette zelfs een geruststellende maar daadkrachtige lage stem op) de nagelknipper (gloednieuw, jaren geleden gekocht, alleen gebruikt voor Amy) en pak een eerste poot. ik durf nooit te ver te knippen maar begon bij zijn hubertusklauw. Hier zit geen gevoel in. Dat ging redelijk op wat zwarte pupillen na. Daarna waren de andere nagels aan de beurt. Ik deed alsof het me niks kon schelen en zo zelfverzekerd mogelijk. Hij was onder de indruk. Een paar keer schoot hij op, en ik schrok zo dat het zweet me uitbrak maar met een boze stem ging ik toch verder.
En ineens had hij door dat ik het echt meende, en het was ineens ook over! Hij trok een gezicht maar kon het verder rustig afmaken. En daarna feestttttt
Ik beloonde hem heel erg waardoor hij zeker een half uur gek heeft gedaan. whaha!




